Για 9 μέρες οι γυναίκες της Τροίας τον έκλαιγαν και οι άνδρες έκοβαν ξύλα για την πυρά του.
Τα οστά του τα τοποθέτησαν σε χρυσή λάρνακα και τη σκέπασαν με πορφυρά υφάσματα.
Τη λάρνακα την τοποθέτησαν σε βαθύ κιβώτιο και την έθαψαν, πάνω δε συσσώρευσαν πολλές πέτρες κάνοντας είδος τύμβου, τον οποίο ΦΡΟΥΡΟΥΣΑΝ Τρώες στρατιώτες για να μην επιτεθούν οι Αχαιοί και το πάρουν.
Τα οστά του ΕΚΤΟΡΑ αργότερα, μεταφέρθηκαν και τάφηκαν στην ΘΗΒΑ της ΒΟΙΩΤΙΑΣ.
Ο Παυσανίας [9, 18,5] γράφει:
Οι Θηβαίοι έχουν και τάφο του ΕΚΤΟΡΑ του γιου του ΠΡΙΑΜΟΥ, παρά την λεγόμενη ΟΙΔΙΠΟΔΕΙΑ ΚΡΗΝΗ. Έφεραν τα κόκκαλά του από το Ίλιον, εξ αφορμής του εξής χρησμού:
«Θηβαίοι που κατοικείτε την πόλη του Κάδμου, // αν θέλετε να ζείτε στον τόπο σας με εξαίρετο πλούτο,// φέρτε στην πατρίδα σας τα κόκκαλα του ΕΚΤΟΡΑ, του γιου του Πριάμου // από την Ασία και, κατά του Δία τα κελεύσματα, τιμήστε τον ως ήρωα.».
Κατά άλλες παραδόσεις, τα κόκκαλα του Έκτορα βρίσκονταν στην παρά την Τροία πόλη Οφρύνειον, και έπρεπε, μεταφερόμενα στην Ελλάδα, να ενταφιαστούν κοντά σε πόλη που δεν είχε λάβει μέρος στον πόλεμο κατά της Τροίας.
Η φιλολογική παράδοση διέσωσε ένα δίστιχο επιτάφιο επίγραμμα για τον Έκτορα ως θαμμένον στη Θήβα [Hiller, αριθ. 46].
«Εκτορι τόνδε μέγα βοιώτιοι άνδρες έτευξαν // τύμβον υπέρ γαίης, σήμ’ επιγιγνομένοις».